جای زخم‌های باستانی روی گونه مریخ!
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۹۱۶۸
فضاپیمای «مارس اکسپرس» (Mars Express) متعلق به «آژانس فضایی اروپا» (ESA)، نمایی جدید و خیره‌کننده را از زمین‌شناسی پیچیده سطح سیاره سرخ ثبت کرده است.
این عکس جدید که با استفاده از دوربین «HRSC» گرفته شده است، روی یک فلات آتشفشانی گسترده به نام «Thaumasia Planum» تمرکز دارد. شکستگی‌های عمیق سطح و دره‌های حفرشده با آب که از کنار این منطقه آتشفشانی سرازیر می‌شوند، سرنخ‌هایی را درباره گذشته باستانی مریخ ارائه می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ویژگی‌های سطحی در این منطقه بسیار متنوع به نظر می‌رسند؛ به طوری که بلندترین قله‌ها با ارتفاع ۴۵۰۰ متر، بالاتر از نواحی فلات قرار دارند. این قله‌ها و دره‌ها که نزدیک به چهار میلیارد سال پیش تشکیل شده‌اند، تغییرات بسیار کمی را تجربه کرده‌اند. به همین دلیل است که اطلاعاتی را درباره مریخ در آن زمان ارائه می‌دهند.
در بیانیه آژانس فضایی اروپا آمده است: دانشمندان باور دارند که منطقه Thaumasia Planum در نخستین روز‌های عمر مریخ شکل گرفته و عمدتا از جریان‌های گدازه‌ای بزرگی تشکیل شده است که پیش از فعالیت‌های تکتونیکی و جاری شدن آب، سطح سیاره را با خاکستر و غبار آتشفشانی پوشانده بودند.
مقامات آژانس فضایی اروپا در ادامه اعلام کردند که آن زمان، یک زمان پرتلاطم همراه با بسیاری از ویژگی‌های برجسته مریخ بود که تازه شروع به شکل‌گیری کرده بودند. آتشفشان‌های «تارسیس» (Tharsis) که از بزرگترین آتشفشان‌های منظومه شمسی هستند، در نزدیکی Thaumasia Planum قرار دارند. پیش از آنکه این آتشفشان‌ها منطقه را با گدازه‌ها پر کنند، بار و تنش ناشی از تشکیل آتشفشان‌ها ممکن است این منطقه را به شکستگی دچار کرده باشد.
در آن زمان، این سیاره احتمالا تکتونیک فعالی را تجربه کرده که باعث جابه‌جایی و حرکت زمین شده است. هنگامی که گدازه روی سطح جاری شد و سپس به حالت سرد و جامد درآمد، زمین ناپایدار با فشرده شدن و کشیده شدن پوسته سیاره، برآمدگی‌های پر از چین و چروک را ایجاد کرد.
در ادامه بیانیه آژانس فضایی اروپا آمده است؛ یکی از مهم‌ترین برجستگی‌ها در سمت راست پایین مرکز تصویر، به شکل یک خط مورب ناپایدار دیده می‌شود.
تکتونیک فعال احتمالا باعث ایجاد تنش‌های قابل توجهی در پوسته سیاره شده و شکستگی‌های سطح را به وجود آورده است که امروزه آن‌ها را می‌بینیم. این شکستگی‌ها که با نام «Nectaris Fossae» شناخته می‌شوند، در مرکز تصویر جدید کشیده شده‌اند و گمان می‌رود که در ارتباط با «دره مارینر» (Valles Marineris) واقع در شمال Thaumasia Planum شکل گرفته باشند.
به گفته دانشمندان، علاوه بر تکتونیک‌هایی که زمانی فعال بوده‌اند، آب در حدود ۳.۸ میلیارد سال پیش در سطح مریخ جریان داشته، در صخره‌ها نفوذ کرده و کانال‌های عمیقی را که امروزه به نام «دره‌های پروتوا» (Protva Valles) می‌شناسیم، ایجاد کرده است. این کانال‌ها از دره‌های سطحی گرفته تا دره‌های عمیق فرسایش‌یافته، مانند لکه متراکمی هستند که در سمت راست پایین تصویر جدید ثبت شده است.
با وجود این، مقامات آژانس فضایی اروپا در این بیانیه مطرح کردند که منشأ این جریان‌های آب نامشخص است. به نظر می‌رسد که آن‌ها در ارتفاعات گوناگون ظاهر شده‌اند و این نشان می‌دهد که ممکن است آب به لایه‌های زیر سطح مریخ نفوذ کرده باشد.
منبع: اسپیس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: مریخ آژانس فضایی آژانس فضایی اروپا آتشفشان ها دره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۹۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره مشتری به شکل‌گیری قمر زمین کمک کرده است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌رسد که رویداد موسوم به بی‌ثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غول‌های گازی را در مدار‌هایی که امروز می‌شناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است.
دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بی‌ثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.
به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان دریافته‌اند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازل‌هایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.
به عنوان مثال، دانشمندان دریافته‌اند که اجرام منظومه شمسی که امروزه می‌بینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شده‌اند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارک‌ها و دنباله‌دارها، به نظر می‌رسد که از موادی تشکیل شده‌اند که در قرص وجود نداشته‌اند. حداقل، این مواد نباید در مکان‌هایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقی‌تر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیک‌تر شده باشند.
به عبارت دیگر، همه این بررسی‌ها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکل‌گیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.
یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهم‌کنش‌های گرانشی بین مشتری و سیاره‌های دیگر انجام می‌شد که در نهایت منجر به تشکیل موج‌هایی در ابرمولکول‌های حاوی میلیون‌ها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکل‌گیری سیاره‌ها و قمر‌ها منجر شد.
در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکول‌های حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگ‌تر و تشکیل شهاب‌سنگ‌ها، سیاره‌ها و حتی قمر زمین شده است.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش می‌رفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.
انتهای پیام/
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد